Maandag 19 febr. Vanochtend was ik vroeg wakker en ik hoorde de pinguïns weer. Weer wezen kijken met de zaklantaarn, maar ik kreeg ze niet te zien. Misschien heb ik er het geduld ook niet voor. Na alles weer ingepakt te hebben ben ik naar het zuiden vertrokken. Ongeveer 180 km naar Port Arthur. Eerst dezelfde weg terug en toen steeds de A3 blijven volgen. Het is rustig op de wegen en af en toe ga ik even de kant in om een auto die haast heeft te laten passeren. In Triabunna eindelijk een leuk restaurantje gevonden en een heerlijke cappuccino gedronken. Na Orford moest ik rechtsaf en even later werd het een gravel weg. TomTom en Maps.me gaven allebei deze weg aan, dus zal het wel goed zijn. De eerstvolgende afslag was pas over 24 km. Nou ja, de weg zag er wel goed uit, dus vooruit dan maar. Maar na een tijdje werd de weg steeds slechter. Op en neer met veel bochten door het, naar later bleek, Wielangta Forest. Ik ben de hele weg een paar auto’s en motoren tegengekomen en wel meer dan tien dode en één levende Walibi. Ik dacht er na die 24 km te zijn, maar er kwam, na een uitzichtpunt, nog 5 km gravel bij. Was blij dat ik weer op asfalt reed toen ik op de C335 kwam. Helemaal door elkaar geschud en een hele stoffige auto. Achteraf had ik ook via de kust kunnen rijden, maar ach, het was wel avontuurlijk. Daarna moest ik via de A9 (ha ha, wel wat anders dan onze A9) verder naar het Tasman Peninsula. Vlak voor Port Arthur kwam ik aan bij Stewarts Bay Lodges, waar ik huisje 38 kreeg. Weer erg mooi, met uitzicht op het bos en een stukje van Stewarts Bay. Ik heb zelfs een bubbelbad. Ga ik vanavond proberen! Er is geen WiFi in de huisjes, maar wel bij het restaurant, dus dat is rustig. Vanmiddag nog even vanuit dit park langs de waterfront track naar Port Arthur gelopen. Een historische plaats, waar begin 19e eeuw duizenden Engelse gevangenen zaten. Het was er toeristisch druk. Via de weg weer terug gelopen. En toen zat er vlak bij mijn voordeur een kleine Walibi te kijken. Zo is iedere dag weer een verrassing. Bij de receptie heb ik een boekje met wandelingen gekregen, dus dat ga ik vanavond maar eens bestuderen.