Zaterdag 17 febr. Vandaag een tocht gepland naar Freycinet National Park. Eerst 12 km terug over de weg van gisteren. Toen links af nog 28 km tot de ingang van het park. Mooie weg door bos en af en toe uitzicht op een kust. In Nederland zal je niet gauw een weg tegenkomen waarop je al die tijd geen enkel huis ziet, zelfs geen schuurtje. Het is half bewolkt en wordt zo’n 23 graden. Het was erg druk op parkeerplaatsen. Het is natuurlijk weekend. Eerst naar de Wine glass Bay lookout. De tijden die er voor staan zijn ruim genomen. Daar was een mooi uitzicht over de Wine glass Bay. Op de kaart is het inderdaad net een wijnglas. Maar wat was het er druk. Het was bijna file lopen. Daarna doorgelopen naar beneden naar het strand. Er stond een bord dat het een “steep slippery track” was. Nou dat viel reuze mee. Keurige trapjes van stenen en hout. Haast niemand loopt met wandelstokken en ik ben een paar keer aangesproken dat het ze zo handig leek. Gelukkig was dit stuk niet zo druk. Op het strand heb ik een hele tijd naar de golven zitten kijken. Wat een stroming zeg. Een paar video’s gemaakt, maar ik weet niet hoe ik die op de blog moet zetten. Moet via you tube en ik heb eerlijk gezegd geen zin me daar in te verdiepen nu. Dezelfde weg weer omhoog en omlaag. Op de terugweg nog even een afslag genomen naar “Friendly Beaches”. Daar was een heel rustig strand. Een Tassie gesproken die een Nederlandse oma had. Terug in mijn huisje lekker op terras gezeten om dit te schrijven. Om 19 uur gebeld met Karin en de jongens. Ze vonden het machtig interessant dat oma aan de andere kant van de wereld zat en het daar 10 uur later was. Morgen gaat het weer regenen, maar de rest van de week wordt het weer beter. Het was weer een mooie dag.